خانومی که شماباشی

من زنم

ازجنس شیشه

یه وقتایی روی من خط میکش که صداش توی اعماق وجودم میپیچه وآزارم میده وبرای همیشه جاش میمونه

امامن

دوباره ازجنس سنگ ظاهر میشم

من زنم

از جنس بارو

انتظار دارم تو چترم باشی در باران غمها

این بار مثل شمعم

انتظار دارم که پروانه سوی ودورم وبرم بمانی

اما بدون هیچ صدایی همراه سکوتی مرگبار در اعماق وجودم میسوزم

من با دروغ  های مخملی وزیبات آرامم کردی ولی..

.

.

فقط دروغ بود

دروغ

توفقط مرابه عنوان یک عروسک قبول داشتی

که هروقت بخواهی بازی ام دهی

عشق من "تو"بودی و

عشق"تو"،"او"!

پس خداحافظ ای دنیای من...